Bazen o içindeki volkan patlar. Herkes normal sanır, normalim dersin ama bilemezlerki senin içinde neler kopuyor. Bu gözler neler gördü kimse bilmez, bu kalp ne hissetti kimse bilmez, bu kişi ne kaybetti kimse bilmez. Dolar gözlerin sadece kendini bastırırsın, kabarır kalbin müzik açarsın. Kimseye acını farkettirmezsin herkes normale döner bir anda ve sevgilin ile tripleşirsin işler ile boğuşursun iş arkadaşlarınla şakalarşırsın çünki buna mecbur kalırsın, isyanda edemezsin çünki canı verende alanda Allah’dır.
Aynı durumda olduğumuza eminim. Yapılması gereken sadece beklemetir. Volkan yerini küllere bırakana kadar beklemek …
daha bugün okudum yazıyı ve şuan ki durumun üstüne cup diye oturdu… kalemine yüreğine sağlık…
Gerekçen bayagı etkileyici ve ürpertici bir yazı.Dünyada milyonlarca insan bu psikolojide şu an.